วาปีหรือหวันเป็นลูกชาวนาฐานะยากจน ทำงานราชการและได้รับทุนรัฐบาลให้มาเรียนต่อระดับปริญญาโทที่ออสเตรเลีย ที่นี่หวันได้พบรักและมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับทักษ์หนุ่มนิสัยดีลูกเศรษฐี โดยทั้งเธอและเขาตั้งใจว่าจะแต่งงานกันทันทีหลังจากเรียนจบและกลับเมืองไทย
ต่อมาหวันได้พบกับเกื้อซึ่งเป็นหนุ่มยากจนแต่สู้ชีวิต หวันหลงรักเกื้อเนื่องจากพบว่าเขามีภูมิหลังที่ใกล้เคียงกันและดูจะเข้าอกเข้าใจกันมากกว่า ทั้งสองแอบมีความสัมพันธ์กันโดยที่ทักษ์ไม่ได้รู้ระแคะระคายใดใด
หวันเรียนจบจึงต้องกลับเมืองไทยมาก่อน ด้วยความรู้สึกผิดต่อทักษ์หวันจึงตั้งใจว่าจะหยุดความสัมพันธ์กับเกื้อไว้เพียงเท่านั้น แม้จะรู้ตัวดีว่าทั้งเธอและเกื้อต่างรักกันอย่างลึกซึ้ง เธอจึงหยุดการติดต่อสื่อสารกับเกื้อและตั้งตารอคอยการกลับมาของทักษ์
ด้วยความเบื่อและเหงาทำให้หวันเข้าไปพัวพันกับผู้ชายอีกสองคน คือ ไวกูณฐ์นักธุรกิจสูงวัยซึ่งเห็นเธอเป็นลูกแกะน้อยที่หมาป่าอย่างเขาจะขย้ำได้โดยง่าย และลพเพื่อนเก่าของหวันซึ่งเป็นเซลส์แมนหนุ่มที่มีปมด้อยในชีวิตและมีแต่ความทะเยอทะยาน
ประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตทำให้หวันรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงกร้านโลกสกปรกและไม่คู่ควรกับทักษ์อีกต่อไป เธอจึงลังเลที่จะแต่งงานกับทักษ์เมื่อเขาเรียนจบกลับมาเมืองไทยและขอเธอแต่งงานตามที่ได้สัญญากันไว้ แต่ในที่สุดหวันก็ทนการรบเร้าของทักษ์ไม่ได้และตกลงแต่งงานกันในที่สุด
ชีวิตคู่สามีภรรยาของทักษ์และหวันไม่ได้สวยงามอย่างที่ใครๆคิด แต่เต็มไปด้วยความชืดชาหมางเมิน เพราะหวันทนต่อความรู้สึกผิดของตนที่ทำไว้กับทักษ์ไม่ได้ ทักษ์ไม่เข้าใจในท่าทีของหวันและรู้สึกเสียใจมากกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ต่อมาเกื้อกลับมาเมืองไทยและขอให้หวันกลับไปใช้ชีวิตกับเขาที่ต่างประเทศ หวันรู้สึกลังเลไม่รู้จะเลือกทางใด ในขณะที่ชีวิตครอบครัวของตัวเองและทักษ์ย่ำแย่จนถึงคิดที่จะหย่าร้างกัน
ท้ายที่สุดหวันพบว่าตัวเองกำลังจะมีลูกกับทักษ์ เธอจึงเริ่มคิดได้ว่าน่าจะใช้ชีวิตให้มีสติยั้งคิดมากกว่านี้ เธอจึงขอให้ทักษ์อภัยกับสิ่งที่ผ่านมาและเริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง