ดวงดาวไกลลิบพริบโน้น ปลอบโยนบอกดิน…อย่าสิ้นหวัง มิได้ห่างแสนไกล เกินพลัง “สะพานดาว” ก่อนสร้างด้วยหัวใจ สักวัน…ฉันอาจจะขอแต่งงานกับคุณน้ำเสียงย้ำหนักแน่น ถ้าผู้ชายที่เราชอบไม่ขอแต่งงานกับเรา ทำไมเราไม่มีสิทธิเดินไปถามเขาว่า คุณจะแต่งงานกับฉันไหม ถ้าเขาเซย์โน แปลว่าเราหมดหวัง เราอาจเซย์เยสกับผู้ชายอีกคน ที่เดินเข้ามาขอเราแต่งงานก็ได้ เรื่องของ “จักร” คนที่พ่อเรียกอย่างภาคภูมิใจว่า ไอ้ลูกชาย กับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่จักรมั่นใจว่า เธอเป็นคนจริง เธอชื่อปูเป้ สวย…รวยมาก และฉลาดเป็นกรด จักร-ปูเป้ ต่างคือเพื่อนแท้ชั่วนิรันดร์ และเสียงย้ำหนักแน่นข้างต้น คือหัวใจของปูเป้ ผู้หญิงที่จริง ตรงและไม่มากเรื่อง ทมยันตี เชื่อมเรื่องและโยงตัวละคร จักร-ปูเป้-ไอ้ดำ-ประธาน-แบงก์-ปา เป็นความรักบริสุทธิ์ สัจจะลูกผู้ชาย ความเด็ดเดี่ยวของลูกผู้หญิง และบ่งถึงยากดีมีจนก็ไม่พ้นต้อง “ปากกัดตีนถีบ” ไปคว้าดวงดาว เงินตรา ความรัก ความเอื้ออาทร ยากที่ใครสักคนจะมีครบ มีเต็ม แต่บางคนเป็นสุข ทั้งๆ ที่ยังขาด และเป็นทุกข์น้อยมากกว่าคนที่มีอย่างเหลือเฟือ ไขว่คว้าหาดวงดาว… แม้ไม่มีสะพานใดทอดยาวไปถึง หากหัวใจโน้มเข้าหากันบ้าง สะพานนั้นก็มิได้แสนไกลเกินพลัง สะพานดาว สร้างด้วยหัวใจที่โน้มเข้าหากัน