Tag Archives: จอห์น รัตนเวโรจน์

สัมปทานหัวใจ

สัมปทานหัวใจ เป็นเรื่องราวของรัตตวัลย์ ภรรยาคนสวยของปารเมศที่ถูกสามีหักหลังวางแผ่นฆ่าเพื่อหวังมรดก แต่เธอกลับรอดชีวิตโดยการช่วยเหลือของ นายหัวนาบุญ เจ้าของสัมปทานรังนก ที่ เกาะถ้ำ ทำให้เกิดเรื่องราวต่างๆบนเกาะก่อเกิดเป็นความเข้าใจและพัฒนาเป็นความรัก แต่รัตตวัลย์ต้องสะสางเรื่องราวของตัวเธอเองให้ได้เสียก่อนเพราะ ความโหดร้ายของปารเมศที่คิดจะฆ่าเธอทำให้เธอเข็มแข็งขึ้นและด้วยกำลังใจและ ความอบอุ่นใจที่นาบุญมอบให้เธออย่างบริสุทธิ์ใจ เรื่องราวจะดำเนินอย่างไรติดตามได้ใน ..สัมปทานหัวใจ

รัต ตวัลย์ สาวสวยลูกสาว นายรักษา นักธุรกิจใหญ่ของจังหวัดกระบี่ จบการศึกษาบริหารธุรกิจจากออสเตรเลีย กลับมาเพื่อมางานศพของบิดาที่ถึงแก่กรรมด้วยโรคหัวใจ รัตตวัลย์เป็นคู่หมั้นของ ปารเมศร์ นักธุรกิจหนุ่มรุ่นใหม่ รูปหล่อ เจ้าของผับและโรงแรมในกรุงเทพฯ รัตตวัลย์มีน้องชายคือ ตรีทิพ ทำงานเป็นนักอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าให้กับมูลนิธิแห่งหนึ่ง ใช้ชีวิตส่วนใหญ่ในป่าไม่สนจธุรกิจเหมืองแร่ สวนยาง และหุ้นส่วนกิจการรับซื้อขายรังนก ซึ่งเป็นกิจการของครอบครัว ตรีสุคนธ์ แม่ของวัลย์เดิมเป็นมือขวาช่วยธุรกิจขึ้นมาด้วยกันกับสามี แต่เมื่อสามีมาเสียชีวิตกะทันหันทำให้ตรีสุคนธ์ล้มเจ็บลงกะทันหัน ไม่มีจิตใจจะบริหารธุรกิจ ทำให้วัลย์ต้องมาดูแลกิจการด้วยตัวเอง วัลย์รู้จักกับปารเมศร์มาตั้งแต่เด็ก พ่อแม่ของทั้งสองคนก็เป็นเพื่อนกัน วัลย์จึงไว้วางใจปารเมศร์มาก

และไม่ลังเลใจเมื่อปารเมศวร์เอ่ยปากขอ ยืมเงิน 5 ล้านเพื่อไปหมุนในธุรกิจโรงแรมของตัวเอง วัลย์ให้ รสสุคนธ์ ญาติสาวที่เติบโตมากึ่งเพื่อนเล่นกึ่งพี่เลี้ยงของวัลย์เป็นคนจัดการเรื่อง นี้ โดยห้ามไม่ให้บอกใคร รสสุคนธ์เอาเงินมาให้ปารเมศร์ที่โรงแรมและเห็นปารเมศร์เจ้าชู้กับ ทักษิณา พนักงานโรงแรม รู้สึกไม่พอใจแต่ไม่บอกวัลย์เพราะไม่อยากให้วัลย์ไม่สบายใจ รักษาทำพินัยกรรมมอบหุ้นรังนกทั้งหมดให้ตรีทิพ ยกสวนยางเครื่องเพชรและเงินสดให้วัลย์ ปารเมศร์รู้สึกไม่พอใจยุวัลย์ว่านายรักษาลำเอียงรักลูกชายมากกว่า ตรีทิพประกาศขายหุ้นรังนกของตัวทันทีปารเมศร์ยิ่งไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง ในวันเผาศพนายรักษาตรีทิพขับรถลงมาร่วมงานที่กระบี่ ระหว่างทางเกิดอุบัติเหตุรถบรรทุกขนรถตรีทิพตกเหว ทุกคนเสียใจมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยเฉพาะตรีสุคนธ์ยิ่งทรุดลงไปอีกวัลย์ขอยืดกำหนดงานแต่งงานออกไป

แต่นายบวรและนางก่องแก้วกลับถือโอกาสเร่งให้วัลย์กับปารเมศร์แต่งงานเร็วขึ้น โดยอ้างว่าวัลย์จะได้มีคนมาดูแลและช่วยบริหารกิจการ ซึ่งตรีสุคนธ์ก็เห็นด้วย วัลย์จดทะเบียนและแต่งงานแบบเงียบๆ ในคืนส่งตัวนั้นเองตรีสุคนธ์ช็อคเข้าโรงพยาบาลอีกครั้ง วัลย์รีบมาเฝ้าที่โรงพยาบาลทันที และตัดสินใจกลับมาอยู่ที่กระบี่เพื่อคอยดูแลตรีสุคนธ์ ในขณะที่ปารเมศร์ต้องดูแลธุรกิจอยู่ที่กรุงเทพฯ ปารเมศร์เพิ่งรู้ว่าก่อนตรีทิพตายได้เซ็นขายหุ้นให้เถ้าแก่ด่านไปแล้ว และตรีสุคนธ์ตั้งใจเอาเงินจากการขายหุ้นไปตั้งองค์กรการกุศลตามเจตน์จำนงของ ตรีทิพ ปารเมศร์พยายามคัดค้านแต่ไม่สำเร็จ วัลย์มานั่งเล่นริมทะเลกับรสสุคนธ์และถูกคนร้ายฉุดตัวไปส่วนรสสุคนธ์ถูกยิง บาดเจ็บ ปารเมศร์รีบบินลงมาเยี่ยมแสดงความห่วงใย และเข้าไปหาแม่ของวัลย์รับอาสามาดูกิจการให้

ปารเมศร์อ้างสิทธิ์การ เป็นสามีเข้ามาวุ่นวายขอดูบัญชีบริษัทแต่รสสุคนธ์ไม่ยอม เอิบกับชาถูกว่าจ้างให้มาเก็บวัลย์ แต่เอิบเห็นวัลย์สวยเลยคิดจะพาวัลย์มาข่มขืนก่อนจะฆ่าทิ้งตามคำสั่ง โดยพาไปแอบที่เกาะถ้ำกลางทะเลลึก ซึ่งเป็นเกาะสัมปทานเก็บรังนกที่ตัวเองเป็นคนงานอยู่ วัลย์ตัดสินใจกระโดดน้ำฆ่าตัวตายดีกว่าโดนเอิบข่มขืน แต่บังเอิญ นาบุญ และลูกน้องคือ สน กับกร เข้ามาช่วยไว้ได้ทัน วัลย์ฟื้นขึ้นมากลัวลนลานเมื่อเห็นนาบุญ และเข้าใจว่านาบุญเป็นหัวหน้าโจรสลัดจับคนมาเรียกค่าไถ่ นาบุญจัดการมัดวัลย์เข้ากับตัวไต่บันไดลิงพาปีนขึ้นมาจากชายหาดด้านหลังเกาะ และให้ บุหรง เมียของสนและ บุหลัน น้องสาวบุหรงคอยดูแลวัลย์ที่ไม่สบาย พร้อมกับประกาศว่าวัลย์เป็นผู้หญิงของตนเพื่อไม่ให้คนงานอื่นมายุ่ง นาบุญมาสอบสวนเอิบกับชาเรื่องวัลย์

เอิบไม่ยอมรับบอกว่าวัลย์เป็น เมียของตัวเองจริงๆ และหนีตามกันมา แต่กรส่งกระเป๋าเงินของวัลย์ที่ค้นมาได้จากตัวเอิบให้นาบุญ นาบุญเห็นชื่อและนามสกุลจึงรู้ว่าวัลย์แต่งงานแล้ว เอิบแอบเข้าไปขโมยรังนกอีกแต่ตกพะองคอหักต่าย วัลย์ยิ่งเข้าใจว่านาบุญตั้งใจฆ่าเอิบเพื่อปิดปาก ในขณะที่ชาเมื่อเห็นเอิบตายก็กลัวมากยอมสารภาพกับนาบุญว่าคนชื่อ ทักษ์ เป็นคนสั่งฆ่าวัลย์ วัลย์แปลกใจที่ห้องพักของนาบุญมีตำราภาษาอังกฤษ คอมพิวเตอร์ และจานดาวเทียมอยู่ในห้อง วัลย์เริ่มเชื่อว่านาบุญไม่ใช่โจรสลัดแต่เป็นเจ้าของเกาะสัมปทานรังนกจริง และขอร้องให้นาบุญส่งตัวเองกลับนาบุญบอกว่าช่วงนี้หน้ามรสุมไม่มีเรือส่ง กลับ และไม่ไว้ใจให้วัลย์กลับไปกับเรืออื่นที่ไม่มีผูหญิงไปด้วย วัลย์จึงขอเขียนจดหมายส่งข่าวบอกให้ทางบ้านรู้ เมื่อรสสุคนธ์ได้รับจดหมายจึงยิ่งมั่นใจว่าวัลย์ยังอยู่แต่ไม่ยอมบอกให้ปาร เมศร์รู้

วัลย์เริ่มเรียนรู้ชีวิตสงบๆ เรียบๆ บนเกาะ ขณะเดียวกันก็ช่วยนาบุญเก็บข้อมมูลงานวิจัย ทั้งสองคนเริ่มสนิทสนมกัน ชุมพล เป็นพนักงานของบริษัทรับซื้อรังนกของนาบุญ แต่ชุมพลมักจะชอบยุแหย่คนในเกาะและใส่ความนาบุญเสมอ เพราะไม่พอใจที่นาบุญเก็บรังนกแค่ปีละ 2 ครั้ง ทำให้รายได้ของตัวเองลดต่ำลง แต่นาบุญไม่สนใจ จนกระทั่งมีเรือประมงทำทีมาขอหลบพายุแต่จริงๆ แล้วกลับเข้ามาปล้น นาบุญรีบให้วัลย์เข้าไปหลบที่ถ้ำจนเหตุการณ์สงบ ปรากฏว่าพวกโจรสามารถเอารังนกไปได้ครึ่งหนึ่ง นาบุญสืบได้ว่าชุมพลเป็นสายให้กับโจรจึงไล่ออกจากเกาะ เพื่อนเก่าของนาบุญชื่อ ไผท ซึ่งเป็นทหารเรือแวะมาที่เกาะ นาบุญจึงตัดสินใจฝากวัลย์และบุหลันกลับเข้าฝั่งไปก่อน รวมทั้งให้กรและสนคอยไปเป็นคนคุ้มกันวัลย์และสืบหาทักษ์ ก่อนไปนาบุญไม่ลืมสั่งให้วัลย์ระวังคนใกล้ชิด

ชุมพลกลับเข้าฝั่งมาพบ ปารเมศร์บอกว่าวัลย์โดนหัวหน้าเกาะจับตัวไป เพื่อหวังจะให้ตำรวจมาถล่มเกาะถ้ำถือโอกาสแก้แค้น ปารเมศร์ก็ตกใจมากที่วัลย์ยังมีชีวิตอยู่จึงส่งตำรวจไปอ้างว่าไปช่วยวัลย์ ที่ถูกจับเรียกค่าไถ่ พร้อมส่งคนของตนไปเพื่อฆ่าวัลย์อีกครั้ง แต่วัลย์กลับมาถึงกระบี่ก่อน ตอนเช้าข่าวออกว่าเกาะรังนกถูกถล่มโดยตำรวจ นาบุญหายไปวัลย์แทบล้มทั้งยืน สนและกรโกรธวัลย์ที่เป็นต้นเหตุให้นาบุญเดือดร้อน ปารเมศร์แกล้งดีใจที่วัลย์กลับมาเอาอกเอาใจวัลย์เหมือนเดิม พร้อมกับใส่ความรสสุคนธ์ว่าทำท่าเหมือนจะตุกติกบุญชีตอนวัลย์ไม่อยู่ วัลย์สับสนไปหมดเพราะไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนสั่งฆ่าตัวเอง และยังจำคำสั่งนาบุญได้ที่ให้ระวังคนใกล้ชิด ทักษิณาไม่ค่อยพอใจที่ปารเมศร์เอาใจวัลย์ นาบุญปรากฏกายขึ้นอีกครั้งที่โรงแรมในภาพนักธุรกิจมาดโก้หรู และยังทำท่าสนใจทักษิณา

ทักษิณาเองก็เล่นด้วยเพราะต้องการประชดปาร เมศร์ ในขณะที่ไผทลาพักร้อนมาสืบหาน้องสาวของตัวเองชื่อ พิลาสลักษณ์ ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าของปารเมศร์และหายออกไปจากบ้านกว่า 8 เดือนแล้ว นาบุญแกล้งทำเป็นไม่รู้จักวัลย์ แต่แอบติดต่อกับกรและสนลับๆเพื่อสืบหาทักษ์จนในที่สุดสามารถรู้ว่าทักษ์ก็ คือทักษิณา และยิ่งกว่านั้นยังรู้อีกว่าปารเมศร์เป็นคนสั่งให้ทักษิณาหามือปืนมากำจัด วัลย์ รวมทั้งการตายของตรีทิพก็เป็นฝีมือของปารเมศร์ด้วย ความจริงแล้วปารเมศร์ติดการพนันมากที่ต้องฆ่าวัลย์และตรีทิพก็หวังเงินเพื่อ เอาไปใช้หนี้การพนัน วัลย์ตกใจมากที่รู้ความจริงแต่ก็สามารถตัดใจขออโหสิกรรมไปและขอหย่าขาดจาก ปารเมศร์ ปารเมศร์โดนทวงหนี้การพนันกว่า 20 ล้าน จึงติดต่อนักธุรกิจค้าน้ำมันจากบรูไน เจ้าชายบินซาอัด ให้บินมาเมืองไทยเพื่อขายทักษิณาให้กับเจ้าชายเหมือนกับที่ขายพิลาศลักษณ์ไป ก่อนหน้านี้

เจ้าชายพาพิลาศลักษณ์กลับมาด้วยเพื่อปล่อยที่เมืองไทย โดยจะพาผู้หญิงคนใหม่ที่ปารเมศร์หาให้สวมรอยกลับไปแทน แต่เจ้าชายกลับถูกใจวัลย์มากกว่า ปารเมศร์ไม่ลังเลใจขายวัลย์ทันที ปารเมศร์ขอร้องให้วัลย์ออกงานต้อนรับเจ้าชายเป็นครั้งสุดท้ายกับตัวเอง นาบุญพยายามเตือนให้วัลย์ระวังตัวแต่วัลย์ไม่สนใจ ปารเมศร์ทำแผนหลอกให้วัลย์นั่งรถพาเจ้าชายมาชมวิวบนเขา และให้คนของเจ้าชายดักพาตัววัลย์ แต่ปรากฏว่านาบุญมาช่วยไว้ทัน ปารเมศร์โยนความผิดทั้งหมดให้ทักษิณา ทักษิณาโมโหมากยิงปารเมศร์ตาย เจ้าชายยังไม่ยอมปล่อยวัลย์จะเอาตัววัลย์กลับไปเป็นนางในฮาเร็มใหได้ แต่พิลาศลัษณ์บอกเจ้าชายว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ เจ้าชายดีใจมากจึงเลือกลูกและพิลาศลักษณ์ยอมปล่อยวัลย์ให้นาบุญ นาบุญพาวัลย์กลับมาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เกาะรังนก

นักแสดงละคร สัมปทานหัวใจ

จอห์น รัตนเวโรจน์
สิเรียม โอแกน

ม่านบังใจ

เฟื่องลดานักเรียนชั้นเตรียมปีที่ 2 แห่งโรงเรียนดรุณีวิทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนสตรีที่มีชื่อ กำลังเตรียมตัวแสดงระบำร่วมกับเพื่อน ๆ ในงานประจำปีของโรงเรียน และปีนี้ก็ดูครึกครื้นกว่าทุกครั้ง กำลังเตรียมตัวแสดงระบำร่วมกับเพื่อน ๆ ในงานประจำปีของโรงเรียน และปีนี้ก็ดูครึกครื้นกว่าทุกครั้ง เพราะเป็นงานฉลองครบรอบ 25 ปีของโรงเรียนด้วย ในขณะเดียวกัน เฟื่อง ผู้เป็นบิดาก็กำลังจะไปงานโรงเรียนลูกสาว และนำชุดกระโปรงที่เฟื่องลดาจะใส่แสดงไปให้ด้วย เฟื่องยกกล่องใส่ชุดขึ้นบังหน้าขณะเดินข้ามถนนด้วยความเร่งรีบเลยไม่ทันได้ ระวังรถที่เลี้ยวมาจากหัวมุมถนน แม้ว่าคนขับจะพยายามเบรกแล้วแต่ก็ไม่ทัน เฟื่องถูกรถชนล้มคว่ำอยู่ตรงนั้น เฟื่องลดารอพ่อด้วยความกระวนกระวายใจ เพราะใกล้จะถึงเวลาแสดงอยู่แล้ว สักครู่เฟื่องลดาได้รับทราบจากอาจารย์ว่าพ่อติดธุระมาไม่ได้จึงให้คนนำชุดมา ให้ โดยที่เฟื่องลดาเองก็ไม่รู้เลยว่าคนที่นำชุดมาให้นั้นชื่อ ทัฬห์ พฤทานนท์ ผู้ที่ขับรถชนบิดาของเธอ เขานำชุดมาให้เธอตามคำขอร้องของนายเฟื่อง และเขาก็นั่งชมการแสดงของเธอด้วยความร้อนใจ เพราะเป็นห่วงอาการของเฟื่องที่ยังอยู่ในโรงพยาบาล ขณะที่นั่งชมการแสดงอยู่นั้นเขาบังเอิญได้ยินชาย 2 คนทั่งอยู่ข้าง ๆ เขาพูดถึงเฟื่องลดา ชายคนหนึ่ง โฆษิต เป็นพี่ชายของเพื่อนเฟื่องลดา อีกคนหนึ่ง เสี่ยนภ ผู้ซึ่งพอใจในตัวเฟื่องลดาและต้องการได้ตัวเธอมา โดยมีโฆษิตเป็นผู้รับอาสาจะจัดการให้ ทั้ง ๆ ที่เขาเองก็ชอบเฟื่องลดาอยู่เช่นกัน แต่ก็เห็นแก่เงินของเสี่ยมากกว่า ทัฬห์ได้ยินเช่นนั้นก็ให้นึกห่วงเฟื่องลดาขึ้นมาว่า ถ้านายเฟื่องเป็นอะไรไป เธอคงต้องตกอยู่ในอันตรายอย่างแน่นอน เขาจึงรีบไปดูอาการของนายเฟื่องทันที พอไปถึงโรงพยาบาลเขาก็พบกับ สร้องทอง ผู้เป็นภรรยาของนายเฟื่อง และสร้อยสนลูกสาวของสร้อยทองก่อนสิ้นใจนายเฟื่องได้กระซิบฝากเฟื่องลดาไว้ กับทัฬห์ เพราะไม่ไว้ใจแม่เลี้ยง พูดได้เท่านั้นนายเฟื่องก็สิ้นใจ ทัฬห์สัญญากับตัวเองว่าเขาจะดูแลคุ้มครองเฟื่องลดาอย่างสุดความสามารถ เพราะเขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้นายเฟื่องตาย ยิ่งเมื่อรู้ว่าสร้อยทองมิใช่แม่แท้ ๆ ของเฟื่องลดา เขาก็ยิ่งเป็นห่วงเฟื่องลดามากยิ่งขึ้น เฟื่องลดาทราบข่าวในวันรุ่งขึ้นว่าบิดาเสียชีวิตเพราะถูกรถชน ทำให้เธออาฆาตแค้นและเกลียดชังผู้ที่ขับรถชนพ่อของเธออย่างมาก

ใน วันเผาศพนายเฟื่อง ทัฬห์ชวนไทว์ น้องชายของเขาไปด้วย และยุให้ไทว์จีบเฟื่องลดา ถ้าไทว์ทำให้เฟื่องลดายอมแต่งงานด้วยเขาจะออกค่าใช้จ่ายให้ทุกอย่าง แล้วเขาก็เล่าให้ไทว์ฟังถึงความจริงว่ามีเสี่ยต้องการจะซื้อตัวเฟื่องลดา เขาเกรงว่าสร้อยทองจะขายเธอไป เพราะท่าทางของสร้อยทองนั้นเห็นแก่เงิน
เมื่อ ทั้งสองไปถึงงานศพก็พบเฟื่องลดายืนต้อนรับแขกอยู่ด้านหน้ากับ กานดา เพื่อนสนิท ทัฬห์ทักทายเฟื่องลดาด้วยความอ่อนโยนแต่เฟื่องลดากลับมองทัฬห์อย่างอาฆาต แค้น ซ้ำยังแกล้งเจาะยางรถยนต์ของเขาอีก ทำให้ไทว์นึกขยาดไม่กล้าจีบเฟื่องลดาตามคำแนะนำของพี่ชาย ถึงแม้ว่าเขาจะพอใจในความงามของเธอก็ตาม ประกอบกับไทว์มีแฟนอยู่แล้วคือ สิริโสภา ราษริปูราษฎร์ ลูกสาวผู้บังคับบัญชาของไทว์เอง
หลังจากที่นาย เฟื่องตาย สร้อยทองมักไปขอเงินจากทัฬห์อยู่เสมอ และวันหนึ่งเธอนำข่าวไปบอกทัฬห์ว่าเสี่ยนพมาขอซื้อตัวเฟื่องลดาเป็นเงินถึง 6 หมื่นบาท ทัฬห์จึงเสนอว่าเขาจะให้เงินสร้อยทอง 1 แสนบาท แต่มีข้อแม้ว่าจะต้องมีสิทธิ์ในตัวเฟื่องลดาแต่เพียงผู้เดียว และไม่ให้บังคับเฟื่องลดา เขาจะแต่งงานกับเฟื่องลดาก็ต่อเมื่อเธอยินยอม พอสร้อยสนทราบข่าวเข้าก็ขัดแย้งกับแม่อีก เพราะเธอไม่เห็นด้วยเธอสงสารและเห็นใจเฟื่องลดา เพราะเฟื่องลดาอยากเรียนต่อ แต่สร้อยทองอ้างว่าไม่มีรายได้มากพอที่จะส่งเรียน สร้อยทองฉลาดพอที่ไม่ใช้วิธีบังคับเฟื่องลดา เพราะเธอรู้ว่าเฟื่องลดาเป็นเด็กดื้อรั้นและทนงตัว เฟื่องลดาไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากทัฬห์เลย แม้ว่าเขาเต็มใจที่จะช่วยเหลือเธอทุกอย่างก็ตาม สร้อยทองพูดจาหว่านล้อมด้วยคำพูดที่หวาน ๆ จนเฟื่องลดาใจอ่อนเลิกล้มความตั้งใจที่จะเรียนและหางานทำ ระหว่างนั้นสร้อยทองซื้อเสื้อผ้าสวย ๆ ราคาแพงให้เฟื่องลดาเป็นการเอาใจและยังให้ไปเที่ยวที่ชะอำเพื่อเป็นการปลอบ ขวัญ เฟื่องลดาชวนกานดาไปด้วยโดยพักอยู่กับญาติของสร้อยทอง ระหว่างที่พักอยู่ชะอำเฟื่องลดาและกานดาได้รู้จักกับเด็กหญิงเล็ก ๆ 2 คน คือ เป๊ปซี่และโคล่า ความน่ารักของเด็กหญิงทั้ง 2 ทำให้เฟื่องลดารักและเอ็นดูอย่างมาก ในตอนแรกที่เฟื่องลดารู้ว่าเด็กทั้ง 2 เป็นลูกสาวของทัฬห์ เธอพยายามไม่ข้องแวะด้วย แต่ด้วยความฉลาดและช่างพูดของเด็กทั้งสอง ทำให้เฟื่องลดาติดใจและเมื่อรู้ว่าเด็กทั้ง 2 กำพร้าแม่ เธอก็ยิ่งรักและสงสารมากยิ่งขึ้น

หลังกลับจากชะอำเฟื่องลดาได้ทำงาน เป็นเสมียนในบริษัทฝรั่งแห่งหนึ่ง ส่วนกานดาได้เรียนต่อ เป๊ปซี่และโคล่ารักและติดใจเฟื่องลดาและกานดามาก จึงรบเร้าให้ทัฬห์พาไปหาบ่อย ๆ ความเกลียดชังที่เฟื่องลดามีต่อทัฬห์ในครั้งแรกเริ่มคลายลงบ้าง แต่แล้วเหตุการณ์กลับเลวร้ายลงไปอีกเมื่อสร้อยทองโกหกเฟื่องลดาว่า เมื่อครั้งเฟื่องยังมีชีวิตอยู่ได้สร้างหนี้สินไว้มากและตอนนี้ก็กำลังจะถูก ฟ้องล้มละลายตนจึงไปขอกู้เงินจากทัฬห์ และตอนนี้ทัฬห์ก็เร่งรัดหนี้สินโดยไม่ยอมผ่อนผันให้แม้ว่าตนอ้อนวอนขอร้อง อย่างไรก็ตาม ดังนั้นเฟื่องลดาจึงยอมแต่งงานกับทัฬห์เพราะเห็นแก่แม่เลี้ยง สร้อยทองจึงยุยงให้เฟื่องลดาปอกลอกทรัพย์สินของทัฬห์เพื่อเป็นการแก้แค้น ทัฬห์เองก็รู้ถึงแผนการของสร้อยทอง เพราะสร้อยสนเขียนจดหมายมาบอกให้ทัฬห์ทราบ แทนที่ทัฬห์จะคอยระมัดระวังเขากลับแสดงความจริงใจต่อเฟื่องลดา โดยสอนให้เธอรู้รหัสตู้เซฟที่เก็บเงินและเครื่องเพชร และด้วยความเป็นสุภาพบุรุษ ทัฬห์ไม่ได้ข่มเหงน้ำใจเฟื่องลดาเลย ทำให้เฟื่องลดาเริ่มรักทัฬห์อย่างไม่รู้ตัว เมื่อสร้อยทองเห็นว่าแผนของตัวเองจะไม่สำเร็จ จึงเริ่มคิดแผนอันชั่วร้ายใหม่ โดยย้ายไปอยู่ที่บ้านทัฬห์เพื่อหวังให้ทัฬห์หันมาสนใจสร้อยสนแทน สร้อยสนไม่เห็นด้วยจึงไม่ยอมไป แต่ก็ขัดไม่ได้เพราะสร้อยทองเซ้งบ้านไปแล้ว และสร้อยสนอยากอยู่บ้านเก่าต่อไปให้หาเงินมาแทน สร้อยสนจนใจเพราะไม่รู้จะหาเงินจากที่ไหน เธอเองก็มีอาชีพแค่รับจ้างตัดเสื้อผ้าเท่านั้น จึงต้องยอมไปอยู่ด้วย เฟื่องลดาดีใจมากที่สร้อยทองและสร้อยสนย้ายมาอยู่ด้วย โดยเธอไม่ได้ระแวงเลยว่าสร้อยทองคิดร้ายกับเธอ ไทว์สร้างบ้านใหม่เพื่อหวังจะให้เป็นเรือนหอของตัวเองกับสิริโสภา แต่เขาก็ต้องผิดหวังเมื่อสิริโสภาได้รู้จักกับ สมัย ประทีปทอง แล้วเกิดเปลี่ยนใจไปรับหมั้นสมัย เพราะเห็นว่าสมัยร่ำรวยกว่าไทว์ แต่ไทว์เองก็มิได้เสียใจมากนัก วันหนึ่งเขาแวะมาเยี่ยมพี่ชายและรู้ว่าสองแม่ลูกย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านพี่ ชายก็ไม่พอใจ ความเกลียดที่มีต่อสร้อยทองจึงตกทอดไปถึงสร้อยสนด้วย

ความ ไม่เข้าใจกันระหว่างทัฬห์และเฟื่องลดายิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อเฟื่องลดาเข้าใจว่าทัฬห์และสร้อยสนรักกัน ส่วนทัฬห์ก็คิดว่าเฟื่องลดาชอบกับไทว์ ซ้ำยังมีโฆษิตที่เฟื่องลดาโกหกว่าเป็นแฟนเก่าของตนเข้ามาพัวพันอีก สร้อยสนเห็นว่าเฟื่องลดานั้นรักทัฬห์ และทัฬห์เองก็รักเฟื่องลดามากเช่นกัน จึงเล่าความจริงให้เฟื่องลดาฟังว่าทัฬห์ไม่ได้ให้เงินแม่กู้แถมยังเป็นคนใช้ หนี้สินให้แม่อีกด้วย เฟื่องลดาดีใจมากที่ได้ทราบความจริงว่าทัฬห์ไม่ใช่คนหลอกลวงอย่างที่เธอเข้า ใจผิดมาตลอด สร้องทองนั้นติดการพนันมาก เมื่อสร้อยสนไม่ให้ความร่วมมือด้วยจึงคิดจะใส่ร้ายเฟื่องลดาว่ามีชู้กับ โฆษิต ช้อยคนรับใช้เก่าที่บ้านเฟื่องลดารู้ถึงแผนการของสร้อยทองด้วย เพราะสร้อยทองจะใช้ให้ช้อยปลอมตัวเป็นเฟื่องลดาเพื่อให้ทัฬห์เข้าใจผิด ช้อยจึงนำเรื่องมาบอกไทว์ ไทว์ได้ฟังดังนั้นก็โกรธแค้นสร้อยทองมาก และคิดว่าถ้าลูกสาวของสร้อยทองเองเกิดหนีตามผู้ชายไป และผู้ชายคนนั้นก็เป็นเพียงพลทหารต่ำต้อย สร้อยทองจะเสียใจเพียงใด คิดได้ดังนั้นไทว์จึงเรียกสร้อยสนมา แล้วเล่าถึงแผนการของสร้อยทองให้เธอฟัง ซ้ำยังขู่ว่าจะเล่าความจริงให้ทัฬห์และเฟื่องลดารู้ เมื่อทั้งสองกลับจากงานเลี้ยงแล้ว สร้อยสนขอร้องไทว์ไม่ให้บอกทัฬห์และเฟื่องลดา เพราะเกรงว่าเฟื่องลดาจะเสียใจและหมดความรักความเคารพที่มีต่อสร้อยทอง สร้อยสนขอเลือกคนที่ไทว์รู้จักดีที่สุด ซึ่งก็คือพลทหารรับใช้ของเขา เมื่อสร้อยสนยืนยันเช่นนั้นเขาจึงตัดสินใจพาเธอไปที่บ้านแต่ไม่ได้บอกให้ คิด ทราบว่าเธอเป็นใคร คิดจึงเข้าใจว่าเธอคือแฟนของไทว์

ข่าวของ สิริโสภาดังขึ้นอีกครั้งตามหน้าหนังสือพิมพ์ เมื่อคู่หมั้นของเธอคือนายสมัย ถูกจับข้อหาค้าฝิ่น เธอจึงคิดจะกลับมาหาไทว์อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไทว์รู้ใจตัวเองว่าเขามิได้รักเธอ แต่เขารักสร้อยสน ซึ่งต่อมาเขาก็รู้ความจริงว่าสร้อยสนมิได้คิดจะแย่งทัฬห์มาจากเฟื่องลดาตาม ที่เขาเข้าใจ ส่วนโฆษิตนั้นยังเคืองแค้นเฟื่องลดาอยู่จึงวางแผนชวนเฟื่องลดาไปเที่ยวน้ำตก สาริกากับกลุ่มเพื่อน ๆ และมีสร้อยทองไปด้วย ระหว่างทางที่แวะพักทานข้าวโฆษิตแกล้งทำเป็นรถเสีย เพื่อจะให้รถเพื่อน ๆ ของเฟื่องลดานำหน้าไปก่อน โดยเขามีจุดประสงค์จะพาตัวเฟื่องลดาไปขายให้เสี่ยคนหนึ่ง ซึ่งนัดกันไว้ที่สระบุรี แผนการณ์ของโฆษิตครั้งนี้ได้รับความร่วมมือจากสร้อยทองและกานดาน้องสาวของ เขา โดยทุกคนมีส่วนแบ่งในเงินค่าจ้าง 1 แสนบาท แต่ก่อนที่เฟื่องลดาจะถูกทำร้าย ทัฬห์ได้ตามมาช่วยไว้ทัน ทั้งสองจึงปรับความเข้าใจกันและได้ประจักษ์ถึงความรักที่มีต่อกัน

บ่วงหงส์

พิมพ์ลภัส นางแบบไฮโซจอมหยิ่งกลับต้องหมดเนื้อหมดตัวเมื่อพ่อของเธอฆ่าตัวตายเธอจึงต้องไปเข้าพักยังโรงแรม แห่งหนึ่งที่จังหวัดเียงราย ทั้งๆที่ไม่มีเงินติดตัวโดยเธอได้รับคำสั่งจาก กิตติชัย เจ้าของโรงแรมคู่แข่งให้ไปขโมยข้อมูลสำคัญในห้อง ทำงานของ รเมศ ผู้จัดการโรงแรมแต่เธอกลับถูกรเมศจับได้เธอจึงทำงานในโรงแรมแทนการส่งตัวให้ ตำรวจเมื่อเธอทำงาน ในโรงแรมเธอกลับถูกคนในโรงแรมกลั่นแกล้งแต่เธอก็เอาคืนอย่างสาสมและความรัก ของพิมพ์ลภัสที่มีต่อรเมศก็เหมือนกับอยู่ในบ่วงหงส์ คือรักเขาจนออกจากบ่วงไม่ได้

จำเลยรัก 2540

หฤษฎ์ ลูกชายคนโตของนักธุรกิจทางภาคใต้ นักเรียนนอกที่ต้องกลับมาแบกรับภาระในการเลี้ยงดูน้องชายแทนพ่อแม่ที่ตาย กะทันหัน บุกเบิกธุรกิจฟาร์มมุกจนเจริญ เป็นที่พึ่งของชาวบ้าน แต่การตายของหริณน้องชายคนเดียว ทำให้หฤษฎ์โกรธแค้นหญิงสาวต้นเหตุ ถึงกับตามล่าจับตัวมาเพื่อลงโทษให้หายแค้น โดยไม่รู้ว่าที่แท้เขาจับมาผิดคน