เด็กสาวชาวป่า เดินทางเข้ากรุงเพื่อมาตามหาคนที่ฆ่าพ่อเธอ โชคชะตาพาให้มาพบกับเขาด้วยความใสซื่อบริสุทธิ์และความรัก ทำให้ถลำตัวถลำใจไปกับเขา แต่เขากลับทำให้เธอเจ็บเจียนตายเจ้าพระยาวงษานุวัติ หรือ วงศ์ วงษา บุรุษหนุ่มใหญ่อายุประมาณ 40 ปี มีตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองพิจิตรเป็นพ่อม่ายเมียตาย เหลือลูกชายไว้ต่างหน้าคนหนึ่งคือ วันชัย ซึ่งถูกส่งเรียนเมืองนอกตั้งแต่เล็ก เจ้าคุณนั้นด้วยความเป็นม่ายตั้งแต่ยังหนุ่ม จึงได้แม่ช้อย เด็กรับใช้ในบ้านเป็นเมีย แต่ไม่ได้ยกย่องเสมอคุณหญิงภรรยาที่ตายไป แม่ช้อยนั้นยังอายุน้อย…
ด้วยแรงอธิษฐาน เป็นเรื่องราวของ วรดา (กบ สุวนันท์) เป็นลูกของวารี สาวใช้ในบ้าน ซึ่งเป็นเมียคนแรกของนายพลประพจน์ (พอเจตน์ แก่นเพชร) หากแต่ว่าแม่ของวรดาเป็นสาวต่ำศํกดิ์ ไม่เท่าเมียที่มาทีหลัง ซึ่งเป็นเมียแต่ง คือ คุณหญิงผกา (คุณเดือนเต็ม) แล้วแม่ก็ตายจากวรดาไป ทิ้งลูกสาวให้อยู่กับพ่อและเมียสมรสของพ่อ ซึ่งมีลูกสาวใหม่อีกคน คือ…
เตโช หนุ่มทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลนฤบาลบดี เจ้าของธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นๆ ของประเทศ หลังจากพ่อแม่เสียชีวิตทั้งคู่ก็ทิ้งธุรกิจและมรดกมหาศาลไว้ให้ โดยมี นพคุณ ผู้ช่วยของพ่อที่เปรียบเสมือนพ่อบ้านของตระกูลเป็นคนดูแลและปกป้องเตโชจาก การแก่งแย่งของญาติๆ อย่าง ยุทธ และเทพิน ลุงกับป้าสะใภ้ซึ่งเป็นคนดูแลธุรกิจให้ แม้เตโชจะโชคดีที่เกิดมาท่ามกลางเงินทอง แต่ก็โชคร้ายที่เกิดมาพร้อมหัวใจที่อ่อนแอและจำต้องได้รับการผ่าตัดเปลี่ยน หัวใจ โดยมี ศักรินทร์ แพทย์ประจำตัวลูกชายของนพคุณคอยดูแลเรื่องอวัยวะที่ได้รับการบริจาคอยู่ ศักรินทร์เติบโตมากับเตโช…
ธีร์สั่นยะเยือกเมื่อได้ยินเสียงร้องโหยหวนอย่างหวาดกลัวของ นักบิน เขาเห็นว่าร่มของเจ้านั่นไม่กาง และมันกำลังดิ่งลงหุบเหวเบื้องล่างอย่างรวดเร็ว และธีร์ยิ่งหนาวยะเยือกเมื่อนึกว่าอีกไม่กี่นาทีเขาก็ต้องประสบชะตากรรม เดียวกับเจ้านักบินคนนั้น ไหนเคยคิดอยากตายนักไงล่ะ ทำไมคราวนี้ถึงกลัวตาย? ธีร์ เริ่มลำดับเหตุการณ์เก่า ๆ ก่อนหน้านี้ เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต ที่ทำให้เขาต้องมาขึ้นเฮลิคอปเตอร์ลำนี้ และขณะนี้กำลังจะตกลงไปตาย ผณิน คือ หญิงสาวสวยที่ทำให้ธีร์เคยคิดอยากตาย…
ไทดีพาร์ทเมนท์สโตร์เป็นห้างของคนไทยห้างเดียวที่ยังคงเหลืออยู่ในปัจจุบัน บริหารงานโดยตระกูลวุฒิธรรมคือ คุณวิทย์ และ วาทิต ลูกชายบุญธรรม วาทิตเป็นผู้บริหารที่มีความสามารถ หากแต่เป็นคนเอาแต่ใจตัวเองอย่างรุนแรง ไม่ชอบให้ใครขัดใจ ด้วยความสามารถของวาทิตทำให้ห้างฯ ขยายตัวต่อเนื่องท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ แต่วาทิตมีโรคประจำตัวคือโรคหัวใจต้องได้รับการดูแลจากหมออย่างใกล้ชิด คุณวิทย์เป็นกังวลกับอาการป่วยของวาทิตเป็นอย่างมาก เพราะหากวาทิตเป็นอะไรไป ความเชื่อมั่นของผู้ถือหุ้นจะหมดไปทันที ความเป็นหนุ่มเจ้าเสน่ห์ของวาทิต ทำให้มีสาวๆ หลงใหลในตัวเขามากมายหนึ่งในจำนวนนั้นคือ กินรี บุตรสาวของ…
ณัฐชา ทนายความสาวสวย กำลังปวดหัวคิดไม่ตกกับพฤติกรรมเบี่ยงเบนทางเพศของหมูหยอง ลูกชายจอมซนวัย 5 ขวบที่ชอบเล่นแบบเด็กผู้หญิง แถมยังชอบนอนกอดตุ๊กตาเวลานอน ณัฐชาจึงปรึกษาพิมพ์ เพื่อนสนิทว่าจะแก้ปัญหาอย่างไร พิมพ์เสนอว่าณัฐชาจะต้องหาพี่เลี้ยงที่เป็นผู้ชายมาช่วยเปลี่ยนพฤติกรรมของ หมูหยอง วงศ์รพี หนุ่มรูปหล่อพ่อรวยจบปริญญาทางด้านจิตวิทยามาจากเมืองนอก กลับมาเมืองไทยพร้อมโปรเจคใหญ่เพราะอยากจะทำหนังสือเกี่ยวกับพ่อและเด็ก ลูก ชายหัวแก้วหัวแหวนของอาทิตย์ กับคุณหญิงพิณรี เจ้าของบริษัทสื่อสิ่งพิมพ์ยักษ์ใหญ่ในประเทศ แต่วงศ์รพีกลับถูกอาทิตย์ปฏิเสธเงินลงทุน เพราะรู้นิสัยของวงศ์รพีว่าเป็นคนรักสนุก…
ชลันดา และสาริน ในคำมั่นสัญญา จะเป็นรักหนึ่งที่อยู่ในความทรงจำแสนดีนั้น “ในความรัก…พี่รินไม่เลือกตัวเอง แต่เลือกเกียรติยศและไม่ใช่ของพี่ริน หากเป็นเกียรติยศของน้องดา…น้องดางดงามมาตลอด ขอให้งดงามจนวาระสุดท้าย”
ยุพรา เพื่อนสนิทของเดือนสิบ เห็นเธอเป็นทุกข์เรื่องน้องชาย อีกทั้งปัญหาชีวิตมากมายรู้สึกสงสารอยากช่วยผ่อนคลาย จึงชวนเดือนสิบไปเที่ยวทะเลทางภาคใต้กับคณะทัวร์ ที่มีชีวาตม์เป็นหัวหน้าคณะ ระหว่างเดินทางทุกคนในทัวร์ต่างตื่นเต้นกับทิวทัศน์และความงดงามของทะเลไทย ที่มีความสวยงามไม่น้อยไปกว่าต่างประเทศ จะมีเพียงแต่เที่ยงวันชายหนุ่มซึ่งมีอดีตเคยติดเฮโรอีนมาเป็นเวลานาย 10 ปี เพียงคนเดียวที่มีทีท่าไม่แยแสต่อสิ่งที่พบเห็น ทำให้นางสวาทผู้เป็นแม่เฝ้าคอยดูด้วยความห่วงใยมากเกินปกติ จนเป็นที่ผิดสังเกตของเดือนสิบและทุกคน โดยเฉพาะนางรื่นเริงที่มักคอยจ้องจับผิดสองแม่ลูก เพราะนางรู้อดีตของเที่ยงวัน ในระหว่างการเดินทางชีวาตม์ทำตัวเป็นหัวหน้าคณะที่ดี คอยดูแลลูกทัวร์ทุกคน โดยเฉพาะนางสวาทและเที่ยงวันที่มักจะแยกตัวไม่ยุ่งเกี่ยวกับใคร เที่ยงวันรู้สึกอึดอัดกับสายตาแปลก…
นักแสดงละคร เกิดแต่ตม ทัช ณ ตะกั่วทุ่ง สุวนันท์ คงยิ่ง สาวิกา ไชยเดช ออกอากาศ วันจันทร์ที่ 15 พฤศจิกายน 2536 ถึง วันอังคารที่ 22 กุมภาพันธ์ 2537