โซ่เสน่หา

ราเมศว์ ลูกชายคนโตที่ลิ้นจี่รักและหวงดุจไข่ในหิน ชีวิตของราเมศว์ต้องเป็นทั้งลูกที่กตัญญูของแม่ น้องที่รักและเข้าใจพี่สาว พี่ชายที่แสนดีของน้องชาย ยอมเสียสละความรักและสิ่งอื่นๆได้เพียงเพื่อได้ตอบแทนพระคุณแม่ ลิ้นจี่จึงคาดหวังและเรียกร้องทุกสิ่งจากราเมศว์เพราะสุคนธ์พี่สาวคนโตและ รังสรรค์น้องสุดท้อง ไม่มีใครปรนนิบัติและรู้ใจแม่ได้ดีเท่าราเมศว์ ราเมศว์จึงมีชีวิตที่เรียบง่าย เป็นคนของครอบครัวโดยเฉพาะลูกรักของแม่ไปวันๆ แต่แล้วก็มีสิ่งที่เข้ามาเปลี่ยนชีวิตของราเมศว์ เมื่อลิ้นจี่ต้องการทายาทที่เกิดจากราเมศว์โดยไม่ต้องการการผูกมัดจาก ผู้หญิงคนไหนทั้งสิ้น หล่อนจึงลงประกาศรับสมัครผู้หญิงที่จะมาเป็นเมียชั่วคราวเพื่อผลิตทายาทโดย ที่ราเมศว์ไม่อาจขัดใจแม่ได้ จึงต้องยอมรับสภาพผัวชั่วคราวเพื่อผลิตหลานให้แม่ เพราะนอกจากความสำนึกในความกตัญญูแล้ว คุณลิ้นจี่ยังมีสภาพน่าสงสารเป็นอัมพาตตั้งนั่งอยู่บนรถเข็น ซ้ำยังเป็นโรคหัวใจที่พร้อมจะตายได้ทุกเวลาหากมีเรื่องสะเทือนใจ

ปราลี หญิงสาวสวย แต่มีปมเรื่องแสงรวี ผู้เป็นแม่ที่กำลังจะแต่งงานใหม่กับ สารัตน์ ผู้ชายที่ปราลีรังเกียจและตราหน้าเขาว่าเป็นไอ้แมงดาที่จะมาเกาะแม่เธอกิน มากกว่าจะรักแม่เธอจริง ปราลีจึงอาละวาดเอากับแสงรวี แสงรวีเองก็ใช่ว่าจะอ่อนข้อให้ลูกสาวที่เอาแต่ใจคนนี้ง่ายๆ แสงรวีจึงยืนยันว่าเป็นตายยังไงก็จะแต่งงานกับสารัตน์ให้ได้เพราะเธอรักเขา มากและเขาเป็นคนเดียวที่จะให้ความสุขกับเธอได้ จนปราลีต้องประกาศว่าหากแม่ยังไม่เปลี่ยนความตั้งใจ แม่ก็ต้องเลือกว่าจะเอาลูกหรือผัว เพราะหล่อนจะออกจากบ้านนี้ทันทีถ้าแสงรวีแต่งงานกับสารัตน์ แล้วปราลีก็ต้องออกจากบ้านไปจริง ๆ เพราะแสงรวีไม่ยอม ปราลีต้องไปอาศัยอยู่กับเตือนตา เพื่อนสนิทเพื่อตั้งหลักตอบโต้แม่ให้ถึงที่สุดเพื่อทำให้แม่รู้ซึ้งถึงความ เจ็บปวดบ้าง แล้วปราลีก็เลือกวิธีที่จะตอบโต้แม่ด้วยการสมัครเป็นเมียชั่วคราวของ ปราเมศว์โดยปราลีไม่รู้เลยว่าที่แท้ปราเมศว์เป็นพี่ชายของรังสรรค์เพื่อน สนิทที่หลงรักปราลีอยู่ ลิ้นจี่ดีใจที่สุดที่รู้ว่าปราลีจะสมัครมาเป็นเมียชั่วคราว เพราะสืบรู้ว่าปราลีคือลูกสาวของแสงรวี ผู้หญิงที่เคยแย่งคนรักไปจากเธอ

แล้ววันแห่งการตกลงก็มาถึง ปราลีตกลงเซ็นต์สัญญาทันทีพร้อมทั้งรับเงินไปครึ่งหนึ่งคือสองล้านห้า ก่อนจะเดินทางไปรับตำแหน่งเมียชั่วคราว ส่วนราเมศว์ต้องเดินทางไปยังเกาะส่วนตัวของลิ้นจี่ด้วยความรู้สึกว่าตัวเอง ไม่ต่างอะไรกับสัตว์ที่กำลังถูกส่งไปผสมพันธุ์ ที่บ้านตากอากาศบนเกาะส่วนตัวมีพวน หญิงร่างยักษ์ที่ลิ้นจี่ส่งมาคอยรับใช้ แต่บุคคลที่ปราลีคาดไม่ถึงว่าจะได้พบบนเกาะคือ ราเมศว์ นั่นเอง สองคนไม่ชอบหน้ากันเพราะต่างมองกันว่าไร้ศักดิ์ศรี จึงคอยพูดจาดูถูกและหาเรื่องทะเลาะกันได้ตลอดเวลา รังสรรค์รู้เรื่องจากเตือนตา จึงขับรถตระเวนหาปราลี เขาได้พบกับเตือนตาอีกในสภาพที่เมามาย ด้วยความเมา รังสรรค์ที่กำลังอยู่ในอารมณ์ห่วงใยและโหยหาในตัวปราลี จึงปลุกปล้ำเตือนตาจนเตือนตาต้องตกเป็นของรังสรรค์ ลิ้นจี่อาละวาด เรื่องที่รังสรรค์แต่งงานจังหวะที่พวนรายงานถึงความขัดแย้งระหว่างรา เมศว์กับปราลี

ราเมศว์จะขอกลับมางานแต่งงานน้องชาย แต่ลิ้นจี่ไม่ยอมและยังโพล่งความจริงออกมาว่ารังสรรค์ไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของตน พร้อมทั้งพร่ำพรรณาความผิดหวังในชีวิตและขอร้องว่าราเมศว์ต้องไม่ทำให้แม่ ผิดหวัง ราเมศว์จึงต้องทนรับสภาพต่อไป ราเมสว์มีชีวิตอยู่กับปราลีอย่างสับสน สองคนยังไม่วายทะเลาะกัน พวนรายงานให้ลิ้นจี่รู้ ลิ้นจี่รีบวางแผนให้สองหนุ่มสาวได้ใกล้ชิดกัน โดยสั่งให้พวนจัดงานแต่งงานขึ้นมาและสร้างบรรยากาศให้โรแมนติก แต่ราเมศว์ก็ยังไม่ยอมหลับนอนกับปราลี ลิ้นจี่พูดกับราเมศว์อีกครั้งว่าราเมศว์กำลังจะผิดสัญญาและทำให้แม่เสียใจ ราเมศว์จึงต้องปรับตัวเอาใจปราลีโดยไม่รู้ตัวว่าจริง ๆ แล้วคือความรักที่ค่อย ๆ ก่อตัวนั่นเอง ปราลีเองก็เห็นในความนุ่มนวลของราเมศว์ ส่วนราเมศว์เองก็เริ่มเห็นในความอ่อนหวานของปราลีและความอ่อนแออย่างชนิดที่ควรจะมีใครสักคนคอยดูแลคุ้มครอง…ซึ่งในที่สุดเขาก็แอบอาสาในใจขอเป็นผู้ปก ป้องดูแลปราลี แม้จะเป็นเพียงระยะเวลาหนึ่งเดือนตามสัญญาก็ตาม

แล้วหัวใจที่อ่อนไหวด้วยความรักที่ซ่อนเร้นก็มิอาจหยุดความปรารถนาภายในได้ ทั้งสองยอมมอบกายให้แก่กันอย่างเต็มใจมิใช่ทำตามเงื่อนไขหรือพันธะสัญญาใดๆ ปราลีรักราเมศว์ และราเมศว์ก็รักปราลี เกาะที่เคยเป็นเช่นกรงขัง จึงกลายเป็นเกาะสวาทหาดสวรรค์ของทั้งคู่ไปในทันที ปราลีเริ่มตั้งท้องแต่ยังไม่รู้ตัว พวนเริ่มสงสัยรายงานลิ้นจี่ ลิ้นจี่สั่งให้ราเมศว์กลับทันทีโดยอ้างเรื่องงาน ราเมศว์ต้องกลับมารับสภาพลูกที่ต้องคอยปรนนิบัติแม่อีกครั้ง แต่ครั้งนี้ความยินดีไม่ได้มีเหมือนในอดีต เพราะราเมศว์ทั้งรักและเป็นห่วงปราลีแต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้เพราะลิ้นจี่วาง แผนเปิดบริษัทใหม่ให้ราเมศว์ต้องรับผิดชอบมากมาย รังสรรค์เตือนพี่ชายเรื่องปราลี ด้วยความคิดถึงราเมศว์ทนไม่ไหวจึงไปหาปราลีอีกครั้งโดยไม่รู้ว่าปราลีกำลัง ตั้งท้อง ปราลีมึนตึงกับราเมศว์เรื่องพรนภา แฟนเก่าที่ลิ้นจี่วางแผนให้ปราลีเข้าใจผิดว่าถ่านไฟเก่ากำลังคุ ราเมศว์เฝ้าตามงอนง้อ ลิ้นจี่เรียกตัวราเมศว์กลับแต่ราเมศว์ไม่ยอมกลับ ลิ้นจี่วางแผนวางเพลิงโรงงาน ราเมศว์ต้องรีบกลับกรุงเทพฯอีกโดยไม่ร่ำลา ราเมศว์วุ่นอยู่กับงานต่าง ๆ ทั้งการสร้างโรงงานใหม่และการประคองบริษัทให้แย่งชิงตลาดจากคู่แข่งจนแทบไม่มีเวลาของตัวเอง พอว่างจะโทรหาปราลีก็ถูกกีดกัน เวลาผ่านไปจนปราลีท้องแก่ใกล้คลอด ราเมศว์ตัดสินใจจะไปหาปราลีอีก ลิ้นจี่เตรียมคิดแผนร้าย สั่งพวนหลอกปราลีให้กินยาเร่งคลอดก่อนกำหนด เม่นที่ไปรับราเมศว์ก็แกล้งทำเรือเสียแล้วอ้างว่าต้องแวะเกาะร้างใกล้ๆ ซ่อมเรือ ถ่วงเวลาให้ราเมศว์ค้างคืนแต่ราเมศว์สงสัยเลยไม่ยอมเอาเรือออกไปเอง เกิดพายุโหมกระหน่ำ ราเมศว์เกือบจมน้ำตาย ดีที่เม่นไปช่วยไว้ทัน ราเมศว์จึงต้องค้างคืนรอพายุฝนสงบ พวนทำคลอดให้ปราลีด้วยตัวเอง ลิ้นจี่สั่งพวนให้ฆ่าปราลีทันทีที่คลอดแล้วให้พวนหลบไปที่อื่น พวนตามฆ่าปราลีหนีหัวซุกหัวซุน ปราลีอ้อนวอนกราบกรานขอแค่ให้นมลูก สุดท้ายพวนก็ใจอ่อนเพราะตัวเองเคยมีลูกแต่ลูกต้องมาตายจากไป พวนจึงตัดสินใจจะพาปราลีลงเรือหนีไป เวลาเดียวกับที่เม่นมาส่งราเมศว์ ราเมศว์วิ่งเข้าไปหาปราลีในบ้าน ขณะที่เม่นออกไปพบพวนกำลังพาปราลีหนี เกิดการต่อสู้แต่เม่นเพลี่ยงพล้ำ พวนจึงพาปราลีหนีไปได้

ฝ่ายราเมศว์ ตกใจที่ไม่เจอปราลี ตามไปแต่ไม่พบ ถามเม่น เม่นก็ได้แต่บอกไม่รู้ไม่เห็น เม่นรายงานลิ้นจี่ว่าพวนพาปราลีหนี ลิ้นจี่สั่งเม่นตามฆ่าปราลีกับพวนให้ได้แล้วเอาเด็กกลับมา ราเมศว์ที่ยังกระเซอะกระเซิงตามหาปราลี ก็ได้รับคำสั่งจากลิ้นจี่ให้กลับกรุงเทพฯ ราเมศว์ไม่ยอม ลิ้นจี่โกรธจนล้มป่วย สุคนธ์รีบโทรบอกราเมศว์ว่าลิ้นจี่เข้าไอซียู ราเมศว์ทุกข์ใจสาหัสเพราะเป็นห่วงปราลี แต่ก็ต้องยอมกลับไป เม่นตามไปจนเจอปราลีกับลูก จะฆ่าแต่พวนมาช่วยไว้ทัน และบอกให้ปราลีหนีไป พวนกับเม่นสู้กันจนตายทั้งคู่ จากนั้นก็ไม่มีใครได้รับรู้เรื่องราวของปราลีอีกเลย ราเมศว์พยายามจะไปตามหาปราลีอีก แต่ลิ้นจี่ไม่ยอมให้ราเมศว์อยู่ห่างกายและแกล้งป่วยกระเสาะกระแสะตลอดเวลา ราเมศว์จึงต้องอยู่กับแม่ในสภาพที่ไร้หัวใจปล่อยตัวจนทรุดโทรมลงทุกวัน

ราเมศว์ไปเยี่ยมแสงรวีซึ่งก็ต้องตกใจกับสภาพของแสงรวีที่ถูกกระทำทารุณทั้งกาย และใจจากสารัตน์จนล้มป่วยมีเพียงแม่เขียนคอยดูแลไปตามสภาพ ราเมศว์ปลอบใจแสงรวีและสัญญาว่าจะต้องตามปราลีกลับมาให้ได้ แม้จะต้องเอาชีวิตเข้าแลกก็ตาม แสงรวียังพูดถึงความหลังระหว่างตนกับลิ้นจี่ รามเมศว์เริ่มเอะใจสงสัยแม่ ราเมศว์พยายามทำดีกับลิ้นจี่เพื่อถามข่าวคราวของปราลีเพราะยังหวังว่าแม่จะ รู้ แต่คำตอบสุดท้ายจากปากลิ้นจี่ทำให้เขาแทบหยุดหายใจ ลิ้นจี่บอกลูกชายไปว่าปราลีตายไปแล้ว เพราะเม่นมาบอกตั้งนานแล้วว่ามีคนพบศพปราลีกับพวนในทะเล แต่หล่อนไม่อยากบอกเพราะกลัวลูกเสียใจ ราเมศว์ทั้งตกใจเสียใจ ลิ้นจี่มารยากล่าวคำขอโทษต่อราเมศว์ว่าตนผิดเองที่จัดการให้รามเศว์กับปราลี ได้พบกันและยังปิดบังเรื่องปราลี แต่ที่ทำทั้งหมดก็เพราะความรักลูก และขอโทษราเมศว์พร้อมทั้งร้องไห้สะอึกสะอื้นแกล้งทำเป็นจะตายเพื่อให้ราเมศว์ตายใจ

ราเมศว์ทุกข์ระทม รังสรรค์จะมาเยี่ยมพี่ชายก็ถูกคำสั่งห้ามเหยียบบ้าน แถมลิ้นจี่ยังจ้างยามเฝ้าหน้าบ้านแน่นหนา ราเมศว์จึงถูกเก็บตัวอยู่ในห้องมีเพียงลิ้นจี่นั่งนอนเฝ้าเขาอยู่ทั้งวัน โดยไม่รู้ว่าปราลีหนีกลับมาอยู่กับแม่แล้ว แล้วลิ้นจี่ประกาศิตให้ราเมศว์แต่งงานอีกครั้งกับสุนีย์รัตน์ ผู้หญิงปัญญาอ่อน ลูกสาวคุณหญิงเจริญศรีราเมศว์ไม่ปฏิเสธด้วยชีวิตเขาทุกวันนี้อยู่อย่างไร้ หวัง รังสรรค์โมโหพี่ชายที่ทำตัวเหมือนคนไม่มีวิญญาณ แต่วันหนึ่งโชคชะตาก็พาให้ราเมศว์ได้พบกับปราลีอีกครั้ง ขณะปราลีกำลังออกหางานทำ แต่ปราลีพยายามหลบจนต้องแคล้วคลาดกันไป รังสรรค์บุกเข้ามาเยี่ยมราเมศว์ที่บ้าน ราเมศว์พร่ำเพ้อว่าเจอผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนปราลีและเชื่อว่าปราลีอาจยังไม่ ตาย รังสรรค์เลยบอกความจริงไปว่าปราลียังไม่ตายจริงๆ และบอกว่าทั้งหมดเป็นการกระทำของลิ้นจี่ ราเมศว์รีบไปหาปราลีที่บ้าน และโผเข้ากอดปราลีพร้อมกับพร่ำบอกรักจนแทบไม่เป็นคำ ราเมศว์ได้ยินเสียงเด็กร้อง แต่ปราลีกลับบอกเพื่อตัดปัญหาว่าเป็นลูกที่เกิดกับสามีใหม่และขอร้องให้ราเมศว์กลับไปซะ

ราเมศว์ต้องกลับไปอย่างหัวใจแหลกสลาย เขาด่าว่าลิ้นจี่เป็นแม่ใจร้าย โกหกหลอกลวงและถามลิ้นจี้ไปตรงๆ ว่าแท้จริงแล้วตนเป็นลูกหรือเปล่า ลิ้นจี่โกรธจัดและบอกไปว่าตนไม่ใช่แม่ที่แท้จริงของใครสักคน แล้วทวงบุญคุณว่าราเมศว์อาจจะตายไปแล้วถ้าตนไม่ชุบเลี้ยง ราเมศว์จึงประชดว่าหากแม่คิดว่าเป็นเจ้าของชีวิตตน ต่อไปจะทำยังไงก็เชิญ แล้วราเมศว์กลับสู่สภาพตายทั้งเป็นอีกครั้งเพราะการได้พบกับปราลีครั้งนี้ กลับพรากเขาให้ห่างจากปราลียิ่งกว่าคราวที่จากเสียอีก ราเมศว์เก็บตัวอยู่แต่ในห้องไม่ยอมออกมาพบปะกับผู้คน สุคนธ์เห็นอาการราเมศว์ทนไม่ได้ ไปหาปราลีและพูดให้ปราลีเข้าใจว่าราเมศว์ยังรักปราลีและไม่เคยมีอะไรกับสุนี ย์รัตน์เลย แต่ปราลียังใจแข็ง แสงรวีเล่าความจริงเรื่องในอดีตระหว่างตนกับลิ้นจี่ให้ปราลีฟังว่าหากเป็น การแก้แค้นของลิ้นจี่ ปราลีก็น่าจะให้โอกาสราเมศว์ได้พบกับลูก รังสรรค์กับเตือนตาที่จะมาหาปราลีแอบได้ยินเรื่องลูก รีบไปบอกความจริงกับราเมศว์ทันที

ราเมศว์จะไปหาปราลีอีกแต่รังสรรค์รั้งไว้เพราะเกรงปราลีจะไม่ยอมรับในตอนนี้ และขอร้องให้ทำตามแผนการณ์คืนดีของตน รังสรรค์วางแผนพาราเมศว์ไปพักผ่อนตากอากาศโดยให้พัฒน์ เพื่อนของราเมศว์ที่ทำทัวร์จัดการให้ สุคนธ์ร่วมมือด้วย โดยบอกกับลิ้นจี่ว่าราเมศว์จะพาสุนีย์รัตน์ไปตากอากาศเผื่อจะมีหลานให้แม่ ได้ ส่วนเตือนตากับแสงรวีมีหน้าที่ชวนปราลีไป แผนการจับคู่เกิดขึ้นอีกครั้ง แต่เกิดเรื่องวุ่นเพราะพัฒน์เจอปราลีแล้วปิ๊งตามจีบปราลีทันที ราเมศว์หึงหวงจึงเล่นแง่กับปราลีอีก ปราลีเลยแกล้งสวีทกับพัฒน์เพื่อประชด ราเมศว์ก็แกล้งตอบด้วยการสวีทกับสุนีย์รัตน์ รังสรรค์กับเตือนตาปั่นป่วนที่แผนการณ์คืนดีดันกลายเป็นยิ่งสร้างปัญหา ทั้งหมด แล้วต่าง ๆ ก็ผ่านไปจนสุดท้ายกลายเป็นพัฒน์สงสารสุนีย์รัตน์และแอบรัก เลยกลายเป็นทุกคนแฮปปี้เอ็นดิ้ง เพราะปราลีกับราเมศว์ก็เข้าใจกัน แต่ก็มีอุปสรรคมาขวางเมื่อลิ้นจี่เริ่มหงุดหงิดเรียกตัวราเมศว์กลับทันที ราเมศว์ตัดสินใจกลับตามคำสั่งแม่ แต่กลับมาคราวนี้ ราเมศว์กลับมาเพื่อไปหาแม่ของสุนีรัตน์และเจรจาขอหย่า ลิ้นจี่รู้เรื่องโกรธโวยวาย ราเมศว์นิ่งและบอกว่าได้ทำหน้าที่ลูกมามากแล้ว ต่อไปขอทำหน้าที่พ่อบ้าง แสงรวีเข้ามาบอกว่าอยากให้ลิ้นจี่ลืมความบาดหมางทั้งหมดในอดีต ปราลีเองก็อุ้มลูกเข้ามาหาลิ้นจี่ ลิ้นจี่ตกใจมากที่เห็นปราลีและทุกคนที่ดูเหมือนจะเข้ามารุมเล่นงานจึงทะลัก ทะลายความแค้นและโพล่งความจริงที่ตนตามฆ่าปราลีออกมา ราเมศว์น้ำตาร่วมแต่แทนที่จะโกรธกลับก้มลงกราบเท้าลิ้นจี่ พร้อมทั้งบอกให้อภัยและขอบคุณลิ้นจี่ที่ชุบเลี้ยงมา ลิ้นจี่ดีใจคิดว่าลูกไม่ถือโทษ น้ำตาไหลพรากกอดลูกไว้ ราเมศว์เองก็กอดแม่พร้อมกับกระซิบเบา ๆ ว่าต่อแต่นี้ผมขอชีวิตผมคืน ลิ้นจี่ได้ยินช็อคหมดสติไปทันที

ลิ้นจี่เป็นอัมพาตซ้ำซ้อนและคราวนี้ลิ้นจี่ไม่อาจพูดได้อีกต่อไป ปราลีเฝ้าพยาบาลลิ้นจี่อย่างใกล้ชิดและคืนเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ได้รับเป็น ค่าเมียชั่วคราวให้ลิ้นจี่ พูดขอบคุณลิ้นจี่วางแผนทั้งหมดให้ตนได้มีโอกาสพบกับชายที่รัก และมีโซ่ทองคล้องใจ ลิ้นจี่แค้นจนกระอักเลือด ปราลีบอกกับราเมศว์ว่าหล่อนไม่ต้องการทรัพย์สมบัติใด ๆ ที่เป็นของลิ้นจี่ เพราะสมบัติเงินทองทั้งหลายอาจกลายเป็นโซ่ตรวนที่กลับมาผูกมัดชีวิตให้ตก อยู่ในบ่วงทุกข์ไม่รู้จักจบจักสิ้น ราเมศว์จึงตัดสินใจขายกิจการทั้งหมดของลิ้นจี่ และอุทิศเงินเพื่อการกุศล ทิ้งบ้านหลังนั้นให้สุคนธ์ดูแลและออกมาเริ่มต้นใหม่กับปราลี